Assendorper December editie
De Schnauzers Bertus en Dries springen als wildemannen door de kamer als we Kim Overweg bezoeken. Sinds vier jaar woont zijn met man Rolf en drie kinderen in een verbouwde woning aan de Coetsstraat. Nog niet zo lang geleden zonder voorstraatje of groen, tot de parkeerplek voor de deur een straattuin werd. Met groot succes.
Als Kim nu haar voordeur opentrekt, stapt ze langs twee geveltuintjes, een bankje en een prachtige voortuin de weg op. Dat was vorig jaar nog wel anders. Toen stond er vrijwel altijd een auto dicht tegen haar gevel. Soms ging het om bestelbusjes en lukte het haar niet om met de kinderwagen via de voordeur naar buiten te gaan. De jonge moeder hield haar hart vast als de kinderen de weg oprenden.
Assendorp is dan wel ‘het leukste buurtje van Zwolle’, het kampt ook met verstening, Aangelegd in een tijd waarin privé autobezit zeldzaam was, zijn de Assendorper straten nauwelijks bestand tegen het nog altijd toenemende aantal vierwielers. Het blik in de wijk is niet alleen potentieel gevaarlijk, het zorgt ook voor plaatsgebrek, vervuiling en opwarming van de wijk.
Autoloze zomer
Een van de straten die hier iets aan probeert te doen is de Coetsstraat. Kim: “In de zomer van 2019 was onze straat Leefstraat. Dit betekent dat -ie was afgezet, waarbij de buren op afstand parkeerden, en de parkeervakken vervangen werden door kunststof gras, bankjes en speeltoestellen.” Een autoloze zomer, hoe beviel dat?
Kim: “Een aantal buren vond het lastig om de auto niet voor de deur te hebben, maar de meerderheid genoot ervan. De kinderen speelden dag en nacht buiten en leerden voor het eerst hun buurtkinderen kennen.” Kim en haar man hebben elk een eigen auto. “Mijn man moest er aan wennen maar ik zag alleen maar voordelen. Het is twee minuten lopen naar het Mobipunt aan de Van der Laanstraat. Krijg je meteen je beweging.”
Dat proefde naar meer. Eind vorig jaar deed Kim mee met de kerstactie van 50 tinten groen Assendorp. Op de parkeerplek kwam een houten bak met kerstboom te staan. Toen de boom werd verwijderd verving ze deze door bloeiende planten. Maar echt mooi vond ze de bak niet. En ze wilde een definitieve oplossing.
Tijdens het Leefstraatproject had Kim al eens met initiatiefnemers Adriaan Mosterman en Arjan Broer van 50 tinten groen Assendorp, en de wijkbeheerder, over een permanente oplossing gesproken. “Mogen we een permanente tuin op de plaats van het parkeervak?” vroeg ze. Dat mocht.
Veilige, groene buffer
Lange tijd hoorde Kim niets, tot dit voorjaar ineens de straatstenen eruit gingen en er een gat werd gegraven. De gemeente zorgde voor aarde en droeg 100 euro in de kosten voor planten bij. “Ik heb gekozen voor hortensia’s, pluimgras en een Japanse esdoorn”, vertelt Kim.
Wat opvalt is hoe groot de tuin is; een parkeervak is toch al snel 2,5 bij 5 meter. De planten zijn inmiddels uitgebloeid maar ook in de winter staat de tuin er prachtig bij. “Ik geniet er volop van en het is een veilige buffer voor de kinderen met de drukke straat”, aldus Kim.
Zijn alle buren even blij met het nieuwe groen? Kim: “In eerste instantie niet iedereen. Sommige mensen moesten toch eerst even wennen. Maar het mooie is als je met elkaar gesprek komt. Een buurman zegt bijvoorbeeld: ‘Ben ik weer een parkeermogelijkheid kwijt’. Dan leg ik uit dat door ons de straat twee auto’s minder telt en dat het echt niet leuk is om bestelbusjes voor je raam te hebben staan. Dan kom je al pratenderwijs tot elkaar.”
Groen verbindt, meent Kim. “Als je in je tuintje bezig bent kom je makkelijker met mensen in contact. In de coronatijd kwamen buren nog vaker dan anders ’s avonds spontaan met een drankje naar buiten. De geveltuintjes en bankjes maken het dan nóg gezelliger.”
Wel heeft Kim nog een tip voor de gemeente: wees helder in je communicatie. “De gemeente moet standpunten in durven te nemen, maar het is belangrijk dat iedereen in de omgeving op tijd weet wat er gaat gebeuren. Mensen hebben vaak tijd nodig om aan nieuwe dingen te wennen. Als je daar oog en oor voor hebt, dan schep je verbinding.”